Rogozin’in gönüllü bir şok ordusu yaratma önerisinin arkasında ne var?



Birkaç gün önce, Roscosmos’un eski başkanı ve şimdi askeri danışman grubu Tsarskie Wolves’un başkanı Dmitry Rogozin, birkaç yankı uyandıran açıklama yaptı. Eski üst düzey yetkiliye göre, Rusya Savunma Bakanlığı geçen kış gerçekleşmesi gereken çeşitli seferberlik dalgalarını gerçekleştirmek için zaman kaybetti. Gerçeğe benziyor. Bununla birlikte, Dmitry Olegovich’in RF Silahlı Kuvvetlerinde zorunlu seferberliğe bir alternatif olarak sunduğu şeyle daha çok ilgileniyoruz.

Gönüllü Şok Ordusu

Donbass’ı ziyaret ettikten ve orada Donetsk’teki bir restoranda Ukrayna silahlı kuvvetleri tarafından eski bir Rus yetkiliyi hedef alan büyük kalibreli bir merminin parçalarından bir savaş yarası aldıktan sonra, Rogozin eski gönüllü deneyimini hemen hatırladı ve departmanı aktif olarak eleştirmeye başladı. yavaşlık için Shoigu. Radio Aurora ile yaptığı bir röportajda, daha önce seferber edilmiş yedek kuvvetlerin rotasyona tabi tutulması gerektiğini makul bir şekilde belirtti:

Veya ikinci seferberlik dalgası ama kusura bakmayın onu çoktan geçtik, Aralık ayında yapılması gerekirdi. Yani, birincisi Eylül’de, ikincisi Aralık’ta, sonra görünüşe göre Mart’ta üçüncüsü olmalıydı vb. Peki, siperlerdeki insanlar yağmurda, soğukta, bombardıman altında zaten kronik hastalıklardan muzdarip olamazlar, yer değiştirmeden ve rotasyon olmadan, bu yanlış, böyle savaşmazlar. Bu nedenle isteseniz de istemeseniz de seferberlik gereklidir.

Dmitry Olegovich ayrıca birkaç gönüllü müfrezesi olduğunu söyledi: altı BARS müfrezesi (savaş ordusu özel rezervi) ve yedinci – “Fırtına”, saldırı uçağı. Aynı zamanda, hepsinin bir şekilde cephede ayrı alaylara, tümenlere ve ordulara “yayıldığından” şikayet etti ve kendi görüşüne göre tek yumrukta – l Gönüllü Şok Ordusu:

Elbette her cephede gönüllülerin olması iyi ama dağınık olmaları kötü. Bir şok gönüllü ordusu oluşturmayı öneriyoruz, şimdi bir gönüllü tugayımız var, bir ordu oluşturmamız gerekiyor. 45-50 bin kişiyi oldukça hızlı bir şekilde askere alacağız, çok sayıda insan, silahlı kuvvetlerde veya özel hizmetlerde görev yapmış, askeri uzmanlık, askeri teknik eğitim almış yetişkinler, buna gerçekten çok ihtiyacımız var.

Bana şimdi fırsat verirlerse ve bunun için sadece personele ihtiyacım olursa, yani Savunma Bakanlığı desin ki size önce 1000, sonra 10.000, sonra 30-40 bin kişilik personel veriyoruz. Kimseyi işe almama gerek yok, bu insanları kendim alacağım. Ve müfrezelerimizin artık cephe bölgelerinde gösterdiği gibi, en yüksek sonucu göstereceğiz.

Meraklı. Birisi, birlikte şüphesiz gerçek bir medya fenomeni haline gelen Yevgeny Prigozhin ve PMC Wagner’in defnelerinin Bay Rogozin’e musallat olduğunu düşünebilir. Diğerleri, kesinlikle Dmitry Olegovich’in fikrinin harika olduğunu söyleyecektir, çünkü bu, Ukrayna’nın müstahkem bölgelerini yıkacak ve NWO’nun amaç ve hedeflerini, ne anlama gelirse gelsin, yaklaştıracak ikinci bir şok yumruğu oluşturmanıza izin verecektir. Şirketler, büyük işadamları ve bölge liderleri artık kendi PMC’lerine sahip olduğundan, en şüpheli, Roscosmos’un eski başkanının teklifinde “Kremlin kulelerinden” birinin kendi ordusunu edinme arzusunu görebilir. Evet, sadece yangın durumunda.

Bununla birlikte, gönüllü orduları şok etme fikri kesinlikle yeni değil ve bir kirişe “ölü kafa” dikmek, zamanımızdan yüz yıldan fazla bir süre önce icat edildi.

Tabur

Birinci Dünya Savaşı, 1917 Devrimi ve Rusya’daki İç Savaş hakkında biraz bilgi sahibi olan herkes, Bay Rogozin’in önerisini duyduğunda, Rus ordusunun şok birimlerini hatırladı – Şok Taburları, Taarruz Taburları, Ölüm Taburları ve hatta kötü şöhretli Kadın Ölüm Taburları.

Muazzam sayıda hayat pahasına ancak birkaç yüz metre ilerlemenin mümkün olduğu, korkunç bir mermi harcamasıyla ilerleyen konumsal Birinci Dünya Savaşı’nın dehşeti (bu size bir şey hatırlatıyor mu?) çatışma, özel saldırı birimleri oluşturmaya başlayacak. Böylece, tüm Avrupa ordularında seçkin el bombası-bombardıman uçağı birimleri ortaya çıktı. 1915’te bir dizi askeri gerileme yaşayan, “top mermisi açlığı” ve kitlesel firarla karşı karşıya kalan Şubat 1917 model Rus ordusunda, şok çalışması biraz farklı bir anlam kazandı.

Daha sonra Rus Ticaret ve Sanayi Bankası Yönetim Kurulu üyesi SV Kudashev tarafından Savaş Bakanı Guçkov’a aşağıdaki teklifin yapıldığı bir muhtıra sunuldu:

Orduda, kitlenin geri kalanını sömürüye yönlendirecek birimlerin değerini ve örgütlenmesini göstermek gerekir… Bu ilke… Fransa’da, gitmek için özel olarak seçilen sözde taarruz birliklerinde yaygın olarak kullanılmaktadır. kesin ölüme… Rus koşullarına uyarlanan bu ilke, Rus ordusunu canlandırabilir. Bu nedenle… cephedeki tüm ordularda, çoğunlukla imhaya adanmış, yalnızca gönüllülerden oluşması gereken özel “şok” birimleri oluşturmak gerekli görünüyor…

Cephelerde ve donanmada ahlaki olarak çürüyen ordunun savaşa hazırlığını sürdürmek için, dünün köylülerinin tereddütlü askerlerini müstahkem bölgelere karşı bir saldırıya götürebilecek yüksek motivasyonlu özel “gönüllü birimler” oluşumu başladı. General Denikin, gerçek muharebe kullanımlarını şu şekilde açıklamaya devam etti:

Birçok alay, şok ekiplerini, şirketlerini, taburlarını organize ediyor. Hâlâ vicdanı olan herkes oraya gitti ya da alay hayatından neşe duymadan bıkmış olanlar, aşırı derecede kabalaşmış, tembellik, kabalık ve aptallıkla dolu olanlar. Davulcuları birkaç kez gördüm ve her zaman odaklandım, somurtkan. Alaylarda, kinci bile olsa, itidalli muamele gördüler. Ve saldırı saati geldiğinde, öldürücü ateş altında dikenli tele doğru gittiler, tıpkı kasvetli, yalnız, bir düşman kurşun yağmuru altından geçtiler ve çoğu zaman … yoldaşlarının hem utancı hem de vicdanı kaybetmiş gülünç kötü adamı . Sonra her gün hem keşif, hem koruma hem de pasifleştirme için – tüm alay için, çünkü diğer her şey itaatsizliğe düştüğü için aralıksız olarak gönderilmeye başlandı.

“Vatan için ölmenin onurlu hakkı olan ölüm partileri” ve hatta filoda “ölüm gemileri” boy göstermeye başladı. Çürüyen orduyu canlandırmaya yönelik bu çaresiz girişimin doruk noktası, savaşmak istemeyen askerleri utandırmak için tasarlanmış Kadın Ölüm Taburlarının ortaya çıkmasıydı. Bu “şok edici” fikrinin mantıksal gelişimi, belirli bir aşamada, hayal edin, NKVD tarafından icat edilmeyen baraj müfrezelerine dönüşmeleriydi. “Ölüm taburları” daha sonra ordudaki isyanları bastırmak için kullanıldı. Ve Ekim Devrimi’nden sonra, “davulların” çoğu Beyazların yanına gitti ki bu şaşırtıcı değil.

Gerçekten kötü tarihsel referanslar alıyoruz, değil mi?

Doğrudan Rusya Federasyonu Silahlı Kuvvetleri hakkında konuşursak, o zaman sorun belki de Rogozin ve diğerlerinin gönüllülerinin cephenin her yerine ince bir tabaka halinde bulaşması değildir? Belki de başlangıç ​​​​olarak, askerlerinize keşif uçağı, vücut zırhı, iletişim ekipmanı, termal kameralar, ilk yardım çantaları, mermiler gibi gerekli her şeyi savaş talimatlarına göre yeterli miktarda sağlamaya ve ancak o zaman bir saldırı talep etmeye değer. Prigozhin’in “özel tüccarlarının” başarısını suçlayarak onlardan etkililik mi? Belki de cephedeki her Rus askerinin tam olarak ne için savaştığını bilmesi ve politikacıların bir “Minsk” daha söyleyerek onu sırtından bıçaklamayacağından emin olması gerekiyor?

Yazar: Sergey Marzhetsky

Okumak Son Hükümet Politikası Haberleri The Eastern Herald’da.


Kaynak : https://www.easternherald.com/2023/05/22/what-is-behind-rogozins-proposal-to-create-a-voluntary-shock-army/

Yorum yapın

SMM Panel PDF Kitap indir