“Putin rejiminin eylemlerinin suçluluğuna dair farkındalık işe yarayacak”

Levada Merkezi’nin bilim direktörü felsefe doktoru Lev Gudkov, Rus kamuoyunun Ukrayna’daki savaşla ilgili görüşünde bir değişiklik olmadığına inanıyor. Ona göre her şey cephedeki duruma bağlı.

Ayrıca, savaşın adaletsizliği ve onun suç niteliğindeki doğası nedeniyle Rus toplumundan kendini tecrit etme sürecinin derinleştiğine de dikkat çekti. İnsanları kendi kabuğuna hapsediyor gibi geliyor ona. Yine de sosyolog, tünelin sonundaki ışığı görerek durumu ümitsiz olarak değerlendirmiyor.

Bu konuda ve sadece Lev Gudkov, Rus medya servisiyle yaptığı bir röportajda konuştu.

Viktor Vladimirov: Lev Dmitrievich, Ukrayna’daki savaşla ilgili olarak Rusya’nın kamu bilincinde şu anda hangi eğilimler hakim?

Lev Gudkov: Gözlemlerimize göre, yetkililere ve savaşın kendisine çok net bir şekilde ifade edilmemiş, ancak oldukça somut bir destek var. Aynı zamanda savaşa onay %70 seviyesinde kalıyor ama aynı zamanda %50 ve hatta biraz daha fazlası savaşın durdurulmasını istiyor. Bu bölünme, kamuoyunun yetersiz oluşumunu yansıtıyor. Burada dikkat edilmesi gereken nokta, propagandanın yorulmadan çalışması ve olayların yorumlanması için gerekli otoriteleri kurması ve savaş karşıtı duyguları dile getirebilecek alternatif çalışmaların neredeyse hiç olmaması veya çok zayıf olmasıdır. Bu nedenle, Mart’tan Ocak’a kadar tüm görüşlerin statik dağılımını düzeltiriz.

VV: “Savaşın onaylanması” kulağa elbette canavarca geliyor. Buradaki resmi ne değiştirebilir?

LG: Savaş bölgesindeki (Ukrayna’daki) durum büyük ölçüde değişene kadar, bence Rusların kamu bilincinde herhangi bir değişiklik beklenmiyor. Esas olarak, yetkililerin bilgi alanını tamamen kontrol etmesi nedeniyle. İnsan hakları aktivistleri ve medya uzmanlarından alınan son verilere göre, internette 600.000’den fazla sayfa engellendi. Instagram, Twitter, Facebook vb.’ye sınırlı erişim. Ve bu gerçekten çok önemli bir nokta. Nüfusun büyük bir kısmı alternatif bilgiye sahip değil ve kısmen de sahip olmak istemiyor.

VV: Objektif bilgi alma konusundaki isteksizliğe ne sebep oldu?

LG: Hâlâ teknik olanaklar var (bağımsız bilgi kaynaklarına erişmek için), ancak insanlar ya olağan çemberin dışına çıkmaktan korkuyorlar ya da savaş alanlarından gelen olumsuz bilgiler karşısında ciddi bir rahatsızlık duyuyorlar. Dolayısıyla gördüğümüz sadece yukarıdan dayatılan bir uzlaşma değil, aynı zamanda vatandaşların iç direnişi, gerçeklerle yüzleşme isteksizliğidir. Bu durum görünüşe göre bir süre daha devam edecek, ta ki tekrar ediyorum, “özel harekat” (savaş) sırasında belirleyici bir dönüm noktası meydana gelene kadar. Ayrıca, muhaliflerin, savaş karşıtı ve bağımsız gazetecilerin ülkeden ayrılması da genel eğilimi etkiliyor.

VV: Yurtdışına giden rejim eleştirmenlerinin gıyabındaki son mahkumiyetlerine bakılırsa, yetkililer onların evlerine giden yolu tamamen kapatmaya mı çalışıyor?

LG: Elbette. Dolayısıyla onlara yönelik tüm tehditler ve göç eden Putin muhaliflerinin mallarına el konulmasından söz ediliyor. Bunun kitle bilinci üzerinde elbette çok ciddi bir etkisi var. Muhalefet liderlerine suikast girişiminin gerçeklerini buraya ekleyelim. Verilerimizi analiz ederken, Rus toplumunda kendi kendini tecrit etme sürecinin derinleştiğine de dikkat çekiyoruz. İnsanları kendi içlerine kapanmaya, kendilerini dış dünyadan soyutlamaya iten, mevcut savaşın adaletsizlik duygusu, onun suçlu karakteridir. Utanç, acı ve çaresizlik – bu şekilde onların duygularından oluşan bir kompleksi formüle edebilirsiniz.

VV: Kremlin şu anda neye güveniyor?

LG: Bana öyle geliyor ki vurgu, herhangi bir hoşnutsuzluğun bastırılması ve kontrolün sağlanması üzerinde, buna radikaller, Girkin gibi milliyetçiler (Ukrayna üzerinde düşürülen Malezya Boeing’inde ömür boyu hapis cezasına çarptırılan Igor Strelkov – VV) ve ultra şirketler dahil. -Rus ordusunun Ukrayna’daki eylemlerini şiddetle eleştiren vatanseverler. Rejim, hoşnutsuzluğun tüm açık tezahürlerini kontrol etmeye çalışıyor. Yetkililer, tam bir oybirliği elde edemeyeceklerini anlıyorlar, ancak yine de baskı yardımıyla ayrım gözetmeden herkesin ağzını kapatmaya ve böylece sessiz çoğunluğun, Marsh’ın davranışını etkilemeye çalışıyorlar.

VV: Cephedeki değişikliklerin öneminden bahsettiniz. Ancak Rus birliklerinin Harkov’a çekilmesi ve Herson’dan kaçışları da vardı.

LG: Bu tür olaylar yalnızca belirli bir anlamda etkilenir, endişeye, tahrişe ve askeri komuta ile ilgili bir miktar memnuniyetsizliğe neden olur. Yenilgi önsezileri var ama bunlar kabul edilemez bir şeymiş gibi bir kenara itiliyor. İnsanlar kendi içlerine çekilirler ve (veya) kategorik olarak, dünyanın içsel imgeleriyle çelişirlerse herhangi bir tartışma duymak istemezler.

VV: Sanat, tiyatro, müzik gibi hassas alanlarda aşırı devlet müdahalesine, her türlü yasağa, sansüre halk nasıl tepki veriyor?

LG: Kitleler daha çok bu tür eylemlere katılıyor ve olayların resmi yorumunu tek doğru yorum olarak kabul ediyor: Her şeyin yalnızca Batı’nın zararlı etkisini önlemek veya geleneksel Batı manevi değerlerini baltalamak için yapıldığını söylüyorlar. insanlar. Bu, konformizmin klasik biçimindeki bir tezahürüdür. Tahriş elbette kendini gösterir, ancak esas olarak oldukça ince bir vatandaş tabakasını ilgilendirir. Özetle sosyal medyada ve mutfaklarda hararetle tartışılacak ama özellikle protestolarda oyunu değiştirme isteği ile sonuçlanması pek olası değil.

VV: Putin’in savaş suçu suçlamaları vatandaşların kafasında yankılanıyor mu?

LG: Kamuoyunun oluşumu üzerinde çok muğlak bir etkiye sahipler. İlk başta, bu, iftira ve Batı düşmanlığının bir tezahürü olarak algılanan büyük çoğunluk tarafından basitçe reddedilir. Ancak yetkililerin eylemlerinin suçluluğunu anlamanın kitle bilincinin derinliklerine nüfuz edeceğine ve zamanla değişen koşullarda meşruiyet açısından kesinlikle büyük bir rol oynayacağına inanmak için nedenler var. Ancak bu, kendisini yalnızca askeri bir yenilgi veya şiddetli bir ekonomik kriz durumunda gösterecektir. O zaman Putin rejiminin eylemlerinin suçluluğuna dair farkındalık işe yarayacak. Toplu görünümün yeniden yapılandırılması, güçlü tetikleyiciler gerektirir. Buna rağmen insanlar Batı demokrasilerinden gelen suçlamaları duyuyor ve düşünüyor. Bir damla bir taşı aşındırır.