Küresel Okyanusta ve Uzak Kuzeyde Rus Tehdidi: Ukrayna’dan Dersler

“Rusya’nın Yüksek Kuzey’deki deniz çevrelemesi nasıl olmalı? Kuzey Kutbu’ndaki çatışmayı tırmandırmadan çevreleme arasındaki doğru denge nedir? Ve her şeyden önce, Ukrayna ihtilafından denizde ve Uzak Kuzey’de hangi dersleri çıkarabiliriz? – Bu sorular, Denizcilik Stratejisi Merkezi Dekanı emekli Amiral James Foggo tarafından 9 Şubat 2023’te Washington DC’deki Woodrow Wilson Merkezinde düzenlenen bir panel toplantısında soruluyor.

Tartışmanın başlığı şuydu: “Yüksek Kuzey Denizinde Rusya’yı Caydırmak”. Woodrow Wilson Merkezi direktörü Mark Green, toplantıyı konunun alaka düzeyini açıklayan sözlerle açtı: “Soğuk Savaş sırasında Kuzey Kutbu bölgesi, nükleer stratejinin geliştirildiği ve iyileştirildiği kilit bir harekat alanıydı.” Sonuç olarak, “günümüzde Rusya’nın Avrupa genelinde imparatorluğu yeniden kurma girişimleri” dünya toplumunu “yeni nesil kıtalararası füzelerin ve gizli denizaltıların yeniden deniz operasyonlarına dikkat çektiği” Kuzey Kutbu’nu düşünmeye zorluyor.

Amiral Green, Rus silahlı kuvvetlerinin silahlı kuvvetlerinin bir dizi kolunun ve kolunun Ukrayna’daki savaşın bir sonucu olarak önemli kayıplar verdiğine ve kötüleştiğine dikkat çekti (tank birlikleri, topçu, piyade, kısmen havacılık, büyük bir Karadeniz Filosu kapsamında), ardından ordunun ana bileşenleri Rus nükleer denizaltılarını içeren Rus Donanması, düşmanlıklardan tamamen kurtuldu: Amiral Green, “Endişe verici” diyor. – Her şeyden önce, Kuzey Filosu değişmeden kalır. Rusya çok hızlı bir şekilde denizaltı üretiyor ve bu denizaltılar çok kaliteli. Rusya şimdi USS Virginia sınıfıyla eşitlik sağlamaya çalışıyor; henüz ulaşılmadı ama aralarındaki fark zaten çok az.

Amiral Green’e göre Rusya’nın yeni BS-329 Belgorod sınıfı denizaltıları, nükleer enerjili torpidoları ve Poseidon nükleer savaş başlıkları Amerikan güvenliği için tehdit oluşturabilir. Ticari ve askeri bilgilerin %95’i denizaltı kabloları aracılığıyla iletildiğinden, kritik su altı altyapımızı potansiyel olarak tehlikeye atabilecek olan, derin deniz nükleer enerjili mini denizaltıların keşif ve sabotaj işlevleri de endişe vericidir. dünyadaki ve özellikle de Atlantik’in diğer yakasındaki denizciler.”

Amiral Green, “Rusya, Arktik üssünden on ikisini genişletti ve modernize etti ve üç yeni üssü inşa etti” dedi. Böylece Kuzey Kutbu, yalnızca Rusya’nın değil, Çin’in de yeni silah sistemleri için bir test alanı haline gelebilir.

ABD Deniz Harp Okulu’na bağlı Rus Denizcilik Araştırmaları Enstitüsü müdürü Michael Petersen de aynı fikirde: “Ruslar Kuzey Kutbu’nu hem ekonomik omurgaları hem de askeri çabaları için bir tür üs olarak görüyorlar; sadece Kuzey Kutbu bölgesinde değil, aynı zamanda Batı Avrupa’da. Orası onların kuzey kanadı.” Bu nedenle Michael Petersen yüksek enlemleri “transatlantik güvenliğin kritik bir unsuru” olarak nitelendirirken, kendisinin ABD Donanması’nın veya Harp Okulu’nun görüşünü değil, kendi uzman görüşünü ifade ettiğini de ekliyor.

“Ukrayna’da, Rusların sabit sivil altyapıyı vurma konusunda oldukça yetenekli olduklarını ve böyle bir harekat yürütmeye hazır olduklarını öğrendik. Bu nedenle, Atlantik’in her iki yakasındaki hedefleri uzun mesafelerde güvenilir bir şekilde hedef alabilirler, ancak bunu etkili bir şekilde yapma yetenekleri zamanla giderek daha sınırlı hale gelir.

Çevreleme politikasına geri dönen Petersen mecazi olarak şöyle açıklıyor: “Bu, ilişkimizi dikkatli bir şekilde yönetmekle ilgili: çitimizi kırmak, bahçemize çöp atmak veya buna benzer başka bir şey yapmak, örneğin köpeğini vermek isteyen bir komşumuz varsa. bahçemizde serbestçe dolaşabiliyoruz – onu durdurmanın bir yolunu bulmalıyız.”

Norveç Kraliyet Büyükelçiliği’nin Deniz Ataşesi ve Savunma Subay Yardımcısı Egil Vasstrand, genel olarak bu yaklaşıma katılıyor: Siyasi hedeflerine ulaşmak için askeri güç. Bu tür önemli güvenlik değişikliklerinin ışığında, mevcut güvenlik uygulamalarını yeniden gözden geçirmek doğal olacaktır.

Norveç’in doğu komşusuna yönelik politikası tipiktir: “Balıkçılık yönetimi, denizde bir olay olması durumunda araştırma ve kurtarma gibi bölgesel güvenlik ve öngörülebilirlik açısından önemli olan alanlarda Rusya ile ilişki kurmaya devam ediyoruz” diyor Egil Vastrand. “Gereksiz tırmanışları ve yanlış anlamaları önlemek için Norveç ortak harekat karargahı ile Rus Kuzey Filosu arasında bir yardım hattı bile var.” Ancak ataşe, İsveç ve Finlandiya’dan farklı olarak Norveç’in uzun süredir NATO üyesi olduğuna ve ülkenin güvenliğinde kilit bir faktör olduğuna dikkat çekiyor: “Norfolk’taki Müşterek Kuvvet Komutanlığı, transatlantik iletişim ve güvenliğin sağlanması için hayati bir unsurdur”.

Norveç donanma ataşesi, “son yıllarda Norveç, giderek daha saldırgan Rus davranışı örnekleri gördü – simüle edilmiş (eğitim) saldırılar, tatbikatlar sırasında saldırgan operasyonlar, örneğin GPS sinyallerini bozmak gibi, bu durum kuzey kesimlerinde sivil hava trafiğini defalarca etkiledi. Norveç. . Vastrand, “Rusya, buradaki stratejik çıkarlarının tehdit edildiğine karar verirse büyük olasılıkla askeri güç kullanmaya hazır olacaktır” dedi. Norveç’in nüfusu (5,5 milyondan az) Rusya’nın %4’ünden azdır, bu nedenle askeri caydırıcılık için teknik destek ve siyasi destek son derece önemlidir.

Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden sonra Rus tarafının Kuzey Kutbu’ndaki uluslararası işbirliğini tek taraflı olarak azaltması olası bir tırmanışa zemin hazırlamıştır. Amerika Birleşik Devletleri Ulusal Güvenlik Konseyi Rusya Direktörü Chris Kofron acı bir şekilde şunları söylüyor: “Çoğumuz Kuzey Kutbu’nun Ruslarla gerçek bir işbirliği zemini bulabileceğimiz bölge olduğunu düşünüyorduk; ve hala öyle olduğuna inanıyoruz. Ancak Rusya, hemen hemen her alanda işbirliğini Ukrayna’nın desteğine bağlı hale getirmiş görünüyor: bu, New START’a kadar uzanıyor. Rusya’nın diğer Arktik ülkeleriyle iyi niyetle işbirliği yapacağına inanmıyoruz, en azından şimdilik.

“2012’den beri Rusya, Atlantik’teki yer hedeflerini vurabilecek nükleer denizaltılarının konuşlandırılmasına yeniden başladı. ABD İkinci Filo ve Müşterek Kuvvet Komutanlığı Norfolk’un (ABD İkinci Filo; Norfolk Müşterek Kuvvetler Komutanı Komutanı) komutanı Koramiral Daniel Dwyer, Rusya’nın 2014 yılında Kırım’ı ilhak ederek, dilediği zaman ve yerde kuvvet gönderme kararlılığını gösterdiğini söylüyor. “Atlantik, düşük voltajlı bir bölgeden, daha fazla dikkatimizi gerektiren bir bölgeye hızla ilerliyordu.” Bu, sorumluluk alanı Kuzey Atlantik’i içeren ve 2011’de ayrı bir birim olarak kaldırılan ABD İkinci Filosunun 2018’de yeniden kurulmasına, ancak şimdiden Kuzey Kutbu kuvvetleriyle yakın işbirliği içinde olmasına yol açtı. .

Koramiral Dwyer, “Temmuz 2022’de Rusya, Kuzey Kutbu’nu en önemli deniz alanı haline getiren yeni denizcilik doktrinini açıkladı. Daha önce, Kuzey Kutbu onların üç numaralı önceliğiydi, Atlantik ise bir numaralı önceliğiydi. Rusya, Kuzey Kutbu’nun ekonomisinin ve savunmasının anahtarı olduğunu anlıyor çünkü Kuzey Kutbu’ndaki buzulların erimesine tanık oluyor. Bununla birlikte, geçen yıl Ağustos ayında Rusya, Atlantik’teki operasyonlar için yeni bir stratejik denizaltı inşa etme niyetini açıkladı.

Bununla birlikte Chris Kofron, Rusya’nın yüksek enlemlere hükmetme yeteneğini abartmıyor: “Olanları bir birikim değil, Sovyet dönemi yeteneklerinin restorasyonu olarak görme eğilimindeyiz çünkü Rusya’nın altyapısı çok köreldi. SSCB’nin çöküşünden sonra, bölgede eskiden oldukları şeyi gerçekten eski haline getirmeleri gerekiyordu. Gelecekte Rusya’nın Kuzey Kutbu’na ne ölçüde özel ilgi gösterebileceğini göreceğiz: geçen Şubat ayından bu yana Rusya, Ukrayna’daki askeri potansiyelinin büyük bir bölümünü kaybetti, onu eski haline getirmek zaman alacak, bu da olabilir onlarca yıl sürer. Ve savaş henüz bitmedi… Rusya genellikle stratejik ve nükleer potansiyeli diğer bölgelerin zararına olacak şekilde ayrıcalıklı kılma eğilimindedir. Bu nedenle, stratejik ve diğer denizaltılara ve ayrıca Kuzey de dahil olmak üzere stratejik altyapıya devam eden yatırımlar göreceğiz.

Kraliyet Enstitüsü Rusya ve Avrasya programı üyesi Mathieu Boulègue, “Kuzey Kutbu’nun sorunu, Kremlin’in onlarca yıldır kendisini bir süper ülke, bir Arktik uygarlığı olarak efsaneleştirmesidir” diyor. Uluslararası İlişkiler Birleşik Krallık. Uluslararası İlişkiler, “Chatham House”). Halkla ilgili propaganda efsanesi – Kuzey’in, Uzak Doğu’nun, okyanusların, Kuzey Kutbu’nun ve Antarktik’in büyük fatihi – Rusya’yı “genişletmek” ve fethetmek isteyen NATO ve benzeri diğer mitlerle aynı seviyedeydi. efsaneler Matyu Buleg, bu yanlış anlatılar dizisinin “Putin’in 20 yıllık bilgi savaşının içeriğini içeren bir zarf” oluşturduğunu söylüyor. “Kuzey Kutbu’nun Rusya için bu kadar önemli olmasının nedeni bu: Tehdit psikolojisi ve ‘kuşatılmış kale’, yani kuşatılma korkusu, Sovyet döneminden bu yana pek değişmedi.”

Chris Kofron sosyo-psikolojik bağlama katılıyor: “Rusya’nın Kuzey Kutbu’nun kendilerine ait olduğuna veya en azından orada bir tür önceliğe sahip olduğuna inanmasında bir sorun var. Birkaç yıl önce denizin dibine bayrak çekme gösterisini hatırlayalım… Bir de geçen yıl Kasım ayında Rusya’nın Kuzey Denizi Rotası’ndan yabancı savaş gemilerinin geçişi için Rusya’nın izninin alınmasını gerektiren bir yasa çıkardığını hatırlayalım. Rusya Arktik Okyanusu’nun bazı bölgelerine iç suları adını veriyor. Bu, Kuzey Kutbu’ndaki zaten zor olan çalışma ortamını zorlaştırıyor. Moskova en azından kuzey deniz yolunu kontrol etmek istiyor.

Ancak uzmanlar, “Arktik geriliminin Kuzey Kutbu’nun kendisinde değil, başka yerlerde meydana gelen gerilimlerin bir yan ürünü olduğu ve çatışmanın Kuzey Kutbu’nun kendisinde çıkma olasılığının çok düşük olduğu” konusunda hemfikirdir Kofron. söz konusu.

Michael Petersen şunları ekliyor: “Rusya’nın Yüksek Kuzey’deki faaliyetlerinin çoğu şimdilik silahlı çatışma seviyesinin altında olacak, ancak gelecekteki olası sorunları önceden tahmin etmek çok önemli.

Bu konuların hepsi doğası gereği politik değildir. Komutanı Amiral Daryl Caudle, gezegenimizin kaçınılmaz geleceğine bakmalıyız: “Kutuptaki buzulların erimesinden ve Arktik Okyanusu’nun açık suya dönüşmesinden sonra, birleşik bir komuta için belirli sonuçlar olacaktır” diyor. ABD Donanması (Amiral, Komutan, ABD Filo Kuvvetleri Komutanlığı, Birleşik Devletler Donanması). “Genişletilmiş bir filo varlığı için fırsatlar olacak. Bu gerçekleştiğinde, bu buz örtüsü eridiğinde barışı, refahı ve istikrarı desteklemek için yeni ortaklıklara ve daha yetenekli Arktik donanmalarına ihtiyaç duyulacak. Bu nedenle, günlük rekabeti kazanmak için bugün Kuzey Kutbu bölgesinde daha güvenli hareket etmeliyiz. ABD Donanması komutanı, deniz kuvvetlerini bölgesel olarak konuşlandırmamız, muharebe tatbikatları yürütmemiz ve Atlantik ve Pasifik filolarının rol ve sorumluluklarını senkronize etmemiz gerekiyor” dedi.