“Hala eskisi gibi düşünüyoruz, Rusya’nın SSCB’nin halefi olduğunu düşünüyoruz”

“Hepimiz bu savaşın büyüklüğü karşısında hayrete düştük. Rusya ve Amerika Birleşik Devletleri’nde uzmanlaşmış ABD Ulusal Güvenlik Konseyi (2017-2019) Ulusal Güvenlik Başkanı’nın eski Yardımcı Yardımcısı Fiona Hill, “Rusya hakkındaki bilginiz ne olursa olsun, her yönden kesinlikle mantıksız görünüyordu” diyor. ; Milli İstihbarat Konseyi üyesi (2006-2009).

Hill, Harvard Üniversitesi’nden Sovyetoloji alanında yüksek lisans ve Tarih alanında doktora derecesine ve ayrıca İskoçya’daki St. Andrews Üniversitesi’nden Rus ve Modern Tarih alanında yüksek lisans derecesine sahiptir. SSCB ve Rusya’yı iyi tanıyor: 1987’de öğrenci değişimi kapsamında oradaydı, ardından NBC News’te staj yaptı ve Ronald Reagan ile Mihail Gorbaçov’un orta menzilli füze anlaşmasının imzalanmasına tanık oldu. Fiona Hill, Bay Putin: Kremlin’de Operatif de dahil olmak üzere Rusya hakkında birçok kitabın yazarıdır.

Bugün Fiona Hill, Washington’daki Brookings Enstitüsü’nde kıdemli bir araştırmacıdır. 7 Şubat 2023’te Brookings Enstitüsü’nde Rusya’nın Ukrayna’yı tam kapsamlı işgalinin yaklaşan yıldönümü konulu bir panel tartışmasında konuştu: “Rus-Ukrayna Savaşı: İkinci Yıl. Stratejik Sonuçlar” (Rus-Ukrayna Savaşı: İkinci Yıl ve Stratejik Sonuçlar).

Amerikalı politikacıların bugün Rusya’nın Ukrayna’ya karşı yürüttüğü savaşı nasıl gördüklerini analiz eden Fiona Hill, “Hala Soğuk Savaş düşüncesine saplanıp kalmış durumdayız. Bazıları George Kennan’ın (George Kennan – Amerikalı diplomat ve Sovyet bilim adamı, Başkan Harry Truman yönetimindeki Amerika’nın SSCB Büyükelçisi) Rusya’nın Ukrayna’nın bağımsızlığını asla desteklemeyeceğine dair sözlerinden alıntı yapıyor. Ancak 1948’de telaffuz edildi ve Putin’in büyük işgali sırasında Ukrayna zaten 30 yılı aşkın süredir bağımsız bir devletti. Rusya’nın Sovyetler Birliği’nin yasal halefi olduğunu düşünerek hala eski yolu düşünüyoruz.

Fiona Hill’e göre Kremlin’in Batı’ya dayatmaya çalıştığı yaklaşım da bu hezeyandan kaynaklanıyor: Avrupa’da ve dünyada “etki alanlarının” paylaşılmasına dayalı bir yaklaşım. . 1943-1945’te, Amerika Birleşik Devletleri’nin Sovyetler tarafından Avrupa’yı işgal eden ikinci güç olarak algılandığı zaman doğdu: Fiona Hill, Avrupa tarihini düşünmeye devam ederek, “Rusya bugün dünyanın durumunu böyle tanımlıyor” diyor. Amerika Birleşik Devletleri ve Rusya arasındaki mücadele çerçevesinde. Böyle bir yaklaşım, farkında olmadan bazı politikacıların “Ukrayna’ya bağımsız bir Avrupa ülkesi olarak farklı bir bakış açısıyla bakmasını” engelliyor.

Fiona Hill, Beyaz Saray yönetiminin Ukrayna savaşıyla ilgili eylemlerini olumlu değerlendirdi: “Bence Başkan Biden’ın kesinlikle yapmak istemediği tek şey, Putin ile müzakere masasına oturmak ve Avrupa’yı bölmek: bu alakasız. soru. Putin ne istediğini defalarca işaret etti: yeni bir Yalta, yeni bir Potsdam, yeni bir Avrupa bölümü. Ve birçoğu, Rusya’nın etki alanını, güvenlik alanını tanımanın gerekli olduğunu söyleyerek bizi hala bu yöne itiyor. Ama artık 1945 değil, değil mi? »

Fiona Hill, Rusya’nın taahhütlerini uzun süredir göz ardı ettiği Budapeşte mutabakatına atıfta bulunarak, “ABD, Birleşik Krallık ve diğer müttefiklerle birlikte, 1994’te bu konuda benzer bir şey yapacaklarına söz verdi” diyor. “Bugünkü sorunumuzun bir parçası da bu: Sovyetler Birliği’nin çöküşünün ilk günlerine kadar uzanıyor.” 1990’larda, Batı’da, SSCB’nin askeri gücünü, özellikle nükleer cephaneliğini, parçalanmış Sovyetler Birliği’ndeki tek bir ülkede yoğunlaştırmanın mantıklı olduğuna dair popüler bir görüş vardı – bu, kendi kendine sorumlu tatbikat kontrolü ve izlemeyi kolaylaştıracaktı. Ülkelerin geri kalanı bu taraftan (Rusya) güvenlik garantisi alacak. Kremlin’in bahsetmemeyi tercih ettiği Budapeşte muhtırasının anlamı buydu. Sovyet mirasını aynı “sorumlu” ellerde toplama politikasının tersi, Rusya’da Sovyet mirası ve eski sınırların nostaljisi temelinde oluşturulan, Avrupa güvenliğine yönelik yeni bir tehdidin kademeli olarak oluşması olmuştur.

Hill, “Eski Yugoslavya’daki iç savaş – yani, Sovyet mirası için ve birçok yönden – Rus etkisine ve geri çekilmesine karşı verilen savaş – bu modelden çıkma girişimlerinden biriydi” diyor ve modern Ukrayna’yı Finlandiya ile karşılaştırıyor. 1930’ların sonlarında, o zamanlar yirmi yılı aşkın bir süredir bağımsız olan bu ülke, eski emperyal sınırlarına dönmeye çalışan Sovyetler Birliği’nin işgalini püskürtmeye çalıştı.

Fiona Hill, Putin’in Ukrayna’yı işgal etme kararının “Rus tarihine bir göz atılarak, miras ve gelecek üzerine bir düşünceyle, tüm Slavların bağrına dönmesiyle, intikamın özünde kaynatıldı”, diye yeniden yorumluyor Fiona Hill. “Putin bir noktada ABD’ye baktı – Ukrayna için savaşıp savaşmayacağımızı görmek için 2021’in ortalarında Cenevre’de Joe Biden ile nasıl buluşmak istediğini hatırlarsınız. Ve ona güvence verdiler: hayır, yapmayacağız.

Ancak Fiona Hill, “Cenevre toplantısından sonra, Biden’ın da yeni Yalta’ya gitmeyeceği Putin için netleşti” diye devam ediyor. “Putin, Ukrayna’nın kontrolünü ele geçirmek için ne kadar baskı uygulayabileceğini hesapladı ve işgal kararını verdi. Sonrasında olanları beklemiyordu. Hepimizin teslim olacağımızı, kimsenin Ukrayna’yı savunmayacağını düşündü çünkü sinyali kendi yöntemiyle aldı.

Uzman, savaşı meşrulaştıran Kremlin propagandasının “bölgeye geri dönme hakkının bir tür kullanımından” söz ettiğini hatırlıyor. Hill, sorunun bir kısmının, Batı’daki bazılarının “hala bilinçsizce Rusya’yı Sovyetler Birliği’nin halefi devleti olarak kabul etmesi” olduğunu öne sürüyor. Ancak durum çoktan değişti ve “bu değişimi nasıl kurumsallaştıracağımızı düşünmeliyiz”.

Sunucu tarafından Vladimir Putin Rusya’da iktidarda kaldığı sürece Ukrayna’daki savaşın sona erip bitemeyeceği sorusuna Fiona Hill, savaşın sonunun bir olaydan çok bir süreç gibi görüneceğini gözlemliyor: çok fazla farklı bileşen harekete geçirilmiş durumda . “İkinci Dünya Savaşı’nın sona ermesinden sonra, ardından Soğuk Savaş’ın sona ermesinden sonra, tüm Avrupa ve tüm dünya bir daha asla yabancı toprakların ilhak edilmeyeceğini, sınırların şiddetli bir şekilde değiştirilmeyeceğini umuyordu. .. Ama bugün gerçekten savaşın sonunda ortaya çıkması ve insanlığın ilerlemesine yardımcı olması gereken yapıları ve kurumları yeniden düşünmemiz gerekiyor.

“Bu savaş sistemi değiştiren bir olaydı,” diye devam ediyor Fiona Hill, “Klasik çevreleme politikasının başarısızlığı aşikar hale geldi, 2. . Bu nedenle yeniden düşünülmeleri ve yeniden inşa edilmeleri gerekir. Savaştan hemen önce ABD’nin eski Rusya Büyükelçisi Michael McFaul “Helsinki 2.0” hakkında bir makale yayınladı ve artık NATO’ya katılan Finlandiya zirveye tekrar ev sahipliği yapmayı teklif etti. Bunu düşünmek zorundasın.”

“Savaş alanına çok dikkat ediyoruz ve orada gidişatı değiştirmeye çalışıyoruz. Ancak bunu diplomatik çabalarla da tamamlamamız gerekiyor,” diye vurguluyor Fiona Hill, “bölgeler için barış” müzakerelerinden değil, dünya toplumunu Barış yolunda geleceğe taşıyabilecek yeni uluslararası kurumların inşasından söz ediyor.

Uzman, “Geleceğin Rusya’sı da tamamen farklı olacak” diyor. 1990’ların genel trendinde öncelikli olarak Avrupa’ya bağlı bir ülke olmayacak. Ancak aynı zamanda, “Putin ve çevresi ne derse desin, Rusların çoğu Şangay’a hiç hevesli değil”, diye espri yapıyor Fiona Hill.

“Bir milyon Rus’un göçü ülkeyi mahvediyor, ancak Putin onları savaşın içine atacak kaynaklara sahip. Ancak Rusya’nın on yıl sonra nasıl görüneceğini merak etmelisiniz. Fiona Hill’e göre, iş gücünün en üretken kısmı olan “Rusya’nın Silikon Vadisi’ne eşdeğer” gençlerin göçü Rusya’nın geleceğini mahvediyor. “Kısa ve orta vadede bu, Vladimir Putin’in gücünü pekiştirmesine yardımcı oldu”: “rejimin potansiyel muhalifleri” ayrıldı. “Bir kez daha stres atmayı başardı. Rus Devrimi’nden sonra 1920’lerde SSCB’de olanlarla karşılaştırılabilir,” Hill, Rus tarihinin “felsefi gemisi” hakkında hatırlattı.

Putin, “Rus toplumunu kesinlikle her zamankinden daha fazla, hatta Sovyet döneminin sonunda olduğundan daha fazla askerileştirdi. Rusya tamamen farklı bir ülke olur. Çoğu Rus’un içinde yaşayacağını sandığı Rusya ile bundan 5-10 yıl sonra yaşayacakları Rusya çok farklı ülkeler,” diyen Hill, sözlerini şöyle bitiriyor: “Ayıltıcı bir düşünce. Ruslara. ”