Delhi hükümeti ve Aam Aadmi Partisi’nin (AAP) başkanı Arvind Kejriwal, Pazar günü tarihi Ramlila Meydanı’ndaki bir mitingde son birkaç yıldır söylediklerini yineledi. Yeni bir şey yok ama bağlam kesinlikle yeni. Miting sırasında servislerin kontrolüne ilişkin kararnameye ilişkin olarak Kejriwal, ilk olarak Delhi’nin saldırıya uğradığını ve önümüzdeki dönemde diğer eyaletler için de bu tür yönetmeliklerin getirileceğini söyledi.
Merkezi hükümet anayasaya inanmıyor, aksi halde böyle bir çalışma yapmazdı. Yargıtay’ın kararını kabul etmeyen Narendra Modi, Hitlershahi’dir. Aslında, 2015’ten beri Kejriwal, Başbakan Narendra Modi’yi ve Delhi vali yardımcılarını hükümetin işleyişini engellemekle suçlamaya başlamıştı. Ancak şimdi referans, Delhi Hükümeti’ndeki memurların nakil görevlendirme hakkıyla ilgili. Yüksek Mahkeme geçen ay verdiği bir kararda, Delhi’deki seçilmiş hükümetin memur atama ve nakil hakkını alması gerektiğini söylemişti. Bununla birlikte merkezi hükümetin bu kapsamda her türlü düzenlemeyi yapabileceği de söylendi. Birlik İçişleri Bakanlığı, bu bağlamda, Baş Bakan başkanlığında ve Baş Sekreter ve Hizmetler Departmanı Baş Sekreterinden oluşan bir otorite oluşturdu. Bu nedenle Başbakan’ın hiçbir bürokratı keyfi olarak görevlendiremeyeceği açıktır. Başbakan Kejriwal, tüm muhalefet partilerinden Parlamentonun muson oturumunda bu kararnamenin çıkarılmasını durdurmalarını istedi.
Söz konusu Kararnamenin Meclis’in her iki Meclisi tarafından geçirilmesini engellemenin zor olduğunun gayet iyi farkındalar. Rajya Sabha’da hükümete yasa tasarılarını geçirmede her zaman yardımcı olan NDA dışı bazı muhalefet partileri var. Buradaki en büyük şey, Kongre’nin kendisinin Kejriwal için büyük bir sorun haline gelmesi. Delhi Pradesh Kongre Partisi’nin liderleri, bu kararnameyi açıkça iyi bir karar olarak nitelendiriyor ve Kejriwal’ın Kongre için ölümcül olan siyasetin beyni olduğunu ilan ediyor. Bu nedenle, Merkezi Hükümet tarafından getirilen kararnameye yasa tasarısı şeklinde Meclis’e getirildiğinde Kongre’nin karşı çıkması zor olacaktır. Kongre’nin merkezi liderliği de Kejriwal’ı açıkça desteklemiyor. İlginç olan, Kejriwal’ın Kongre lideri Rahul Gandhi ve Başkan Mallikarjun Kharge’den süre istemesinden bu yana aylar geçmesine rağmen henüz süre vermediler.
En büyük soru, Kejriwal’ın hükümetinin eğitim, sağlık ve ulaşım sektörlerinde çok dürüst çalıştığını ve diğer yandan bağımsız çalışmasına izin verilmediğini iddia etmesidir. Merkezi Hükümet ve Vali Yardımcısı hükümetlerinin çalışmasına izin vermeyince bu kadar çok şey yaptıklarını anlamıyorum. Gerçek şu ki, Delhi’nin popüler Başbakanları Sheila Dixit, Sushma Swaraj, Sahib Singh Verma ve Madan Lal Khurana da aynı haklara sahipti, ancak Ramlila Maidan’da asla bir miting düzenlemediler veya böyle bir kargaşa çıkarmak için Yüksek Mahkemeye gitmediler. Davaya itiraz edilmedi. Bir iradenin olduğu yerde bir yol vardır. Kejriwal çalışmak isterse Merkez veya herhangi bir kuruluşu onu durduramaz.
Kejriwal da istediğini yapıyor. Merkezin çalışmalarına engel olması bahanedir. Durum böyle olsaydı, hükümetin bakanlarının yasal işlemle karşı karşıya kalması nedeniyle tüm bu kararlar gerçekleşmezdi. Siyasette söylenmeyen çok şey var, söylenip de yapılmayan çok şey var. Ancak halkın bu gerçeklerden haberi olmadığı söylenemez. Kejriwal’ın yapmaya geldiği yeni siyaset görünürde yok ama yaptığı işin geleneksel siyaset yapan partilerden pek bir farkı yok.
Şimdi benimsediği siyasi yöntemin siyasi geleceği üzerinde bir etkisi olup olmayacağını düşünmek ve karar vermek Kejriwal’a kalmış. Bugünkü konuşmada, bir başbakanın seçilmiş bir başbakan için alçakça sözler kullanması sağlıklı bir demokratik sistemde uygun görülmeyecektir. (sp)
Okumak Bugünün Son Hindistan Haberleri The Eastern Herald’da.
Kaynak : https://www.easternherald.com/2023/06/12/politics-of-confrontation/